February ''14 '' တဲ့

ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါျပီ

တစ္ႏွစ္မွာတစ္ရက္ေတာ့

အလြမ္းေတြဇယ္သက္သလို

ရိုက္ခ်က္ကျပင္းထန္လြန္းပါဘိ....

မထင္မွတ္ဘူး...

တိုက္ဆိုင္မႈ႕နိဳးစက္သံေၾကာင့္

ေ၀းလံတဲ့အတိတ္ေတြက

ပစၥဳပၸန္ရဲ႕ အရိပ္ေအာက္

တလပ္လိပ္ေျပးေဆာ့ေနၾက

ကံၾကမၼာမုန္တိုင္းက

စိတ္ရီုင္းနတ္သၼီးနဲ႕အတူ

ညွင္းညွင္းေလးေသြးေပမဲ့

သူကိုယ္ေငြ႕စရိုက္ပံုစံက

ခတ္ထန္ၾကမ္းတမ္းျခင္းပါပဲ

အိုဘယ္..နတ္သၼီး

အျဖဴထည္ ဒီရင္ဘတ္ထဲ

ရက္စက္ျခင္းေတြျဖန္က်ဲဖို႕

အဘယ္နတ္ဘုရားထံမွာ

နင့္လက္ေတြဆန္႕ကာေတာင္းခဲ့သလဲ

အလြမ္းဆိုတဲ့ေက်ာက္စာမွာ

ငါ့နာမည္မပါေစဖို႕

ၾကယ္ေၾကြညတိုင္းမွာ

ထပ္ခါထပ္ခါဆုေတာင္းခဲ့ဘူးတယ္

ငါတိုႏွစ္ေယာက္ ''က''ခဲ့ဘူးတဲ့

ရင္ခုန္သံႏွစ္ပါးသြားျပဇာတ္

နင္...မွတ္မိပါေသးရဲ႕လား...?

အခုေလ....

လႈိင္းထန္တဲ့ ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာ

ေရငတ္ေနေလရဲ႕ကြယ္

ေဟာၾကားရဲ႕လားခ်စ္သူ

အာကင္နာအလံတလူလူနဲ႕

အခ်စ္ေလဆန္ရထားတို႕

ဥၾသသံဆြဲလိုက္ၾကျပီ

ဆြဲလိုက္ၾကျပီ....

သူတို႕ရည္မွန္ရာက

ငါနဲ႕အေ၀းဆံုးကမၻာသို႕

အိုဘယ္နတ္သၼီး

က်ိဳးပဲ ဘူတာအိုေဟာင္းရဲ႕

ကာရန္မဲ့(rap)သံဇဥ္ကို

နားဆင္သြားပါဦးလား

ငါစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့

ရွားပါးဒီသစ္ပင္ပ်ိဳးဟာ

နားခိုရာ အရိပ္သက္သက္မဟုတ္ခဲ့

ဥတုသံုးပါးနဲ႕က

ညီမွ်ျခင္းေရာင္စဥ္ေတြျဖန္႕က်က္

မင္းအတြက္ အတားအဆီး ကင္းမဲ့စြာ

ၾကင္နာျခင္းအသီးအပြင့္မ်ား

အခု...

.......ေနာင္

ကာလမ်ားစြာအထိပါခ်စ္သူ

ရင္ခုန္သံမရပ္သ၍ေပါ့.....။